Psalmus David, quando persequebatur eum Absalom, filius ejus. Domine, exaudi orationem meam ; auribus percipe obsecrationem meam in veritate tua ; exaudi me in tua justitia.
2
Et non intres in judicium cum servo tuo, quia non justificabitur in conspectu tuo omnis vivens.
3
Quia persecutus est inimicus animam meam, humiliavit in terra vitam meam ; collocavit me in obscuris, sicut mortuos sæculi.
4
Et anxiatus est super me spiritus meus ; in me turbatum est cor meum.
5
Memor fui dierum antiquorum : meditatus sum in omnibus operibus tuis, in factis manuum tuarum meditabar.
6
Expandi manus meas ad te ; anima mea sicut terra sine aqua tibi.
7
Velociter exaudi me, Domine ; defecit spiritus meus. Non avertas faciem tuam a me, et similis ero descendentibus in lacum.
8
Auditam fac mihi mane misericordiam tuam, quia in te speravi. Notam fac mihi viam in qua ambulem, quia ad te levavi animam meam.
9
Eripe me de inimicis meis, Domine ; ad te confugi.
10
Doce me facere voluntatem tuam, quia Deus meus es tu. Spiritus tuus bonus deducet me in terram rectam.
11
Propter nomen tuum, Domine, vivificabis me ; in æquitate tua, educes de tribulatione animam meam ;
12
et in misericordia tua disperdes inimicos meos, et perdes omnes qui tribulant animam meam, quoniam ego servus tuus sum.
