Loquente Ephraim, horror invasit Israël ; et deliquit in Baal, et mortuus est.
2
Et nunc addiderunt ad peccandum ; feceruntque sibi conflatile de argento suo quasi similitudinem idolorum : factura artificum totum est : his ipsi dicunt : Immolate homines, vitulos adorantes.
3
Idcirco erunt quasi nubes matutina, et sicut ros matutinus præteriens ; sicut pulvis turbine raptus ex area, et sicut fumus de fumario.
4
Ego autem Dominus Deus tuus, ex terra Ægypti ; et Deum absque me nescies, et salvator non est præter me.
5
Ego cognovi te in deserto, in terra solitudinis.
6
Juxta pascua sua adimpleti sunt et saturati sunt ; et levaverunt cor suum, et obliti sunt mei.
7
Et ego ero eis quasi leæna, sicut pardus in via Assyriorum.
8
Occurram eis quasi ursa raptis catulis, et dirumpam interiora jecoris eorum, et consumam eos ibi quasi leo : bestia agri scindet eos.
9
Perditio tua, Israël : tantummodo in me auxilium tuum.
10
Ubi est rex tuus ? maxime nunc salvet te in omnibus urbibus tuis ; et judices tui, de quibus dixisti : Da mihi regem et principes.
11
Dabo tibi regem in furore meo, et auferam in indignatione mea.
12
Colligata est iniquitas Ephraim ; absconditum peccatum ejus.
13
Dolores parturientis venient ei : ipse filius non sapiens : nunc enim non stabit in contritione filiorum.
14
De manu mortis liberabo eos ; de morte redimam eos. Ero mors tua, o mors ! morsus tuus ero, inferne ! consolatio abscondita est ab oculis meis.
15
Quia ipse inter fratres dividet : adducet urentem ventum Dominus de deserto ascendentem, et siccabit venas ejus, et desolabit fontem ejus : et ipse diripiet thesaurum omnis vasis desiderabilis.
